We doen het allemaal, of we willen of niet. Blozen gebeurt meestal onvrijwillig en altijd op de slechtst mogelijke momenten: tijdens een belangrijke presentatie of vergadering, of wanneer je iemand ontmoet die je aantrekkelijk vindt. En hoe meer je je bewust bent van je rode wangen, hoe erger het wordt. Maar waarom gebeurt het als we het niet kunnen beheersen?
Er zijn verschillende vormen van blozen, die hoewel ze een nauwe fysiologische relatie hebben wel degelijk van elkaar verschillen. In het Engels spreekt men dan ook van blushing en flushing. Blushing is over het algemeen milder, beperkt tot het gezicht en wordt geeft meestal emotionele stress weer, terwijl flushing intensiever is en zich over een groter deel van het lichaam uitstrekt en zelden wordt veroorzaakt door een mentale toestand.
Emotionele stressors die gepaard gaan met blozen zijn passie, schaamte, verlegenheid, angst, woede en romantische stimulatie. Het komt er dus op neer dat we rood kleuren omdat we ergens om geven. We geven om wat iemand anders van ons denkt in een grote verscheidenheid van situaties en dat doet ons blozen.
Maar wat gebeurt er lichamelijk als we blozen? Het rood worden van de wangen en het voorhoofd, en soms ook van de hals, de borst en de oren, wordt veroorzaakt door een verwijding van de bloedvaten, waardoor de bloedstroom toeneemt en de huid dus rood wordt. Vaak voel je jezelf al rood worden voordat iemand anders het echt kan zien, omdat je het warm krijgt. Blozen is in principe een fysiologische reactie die bedoeld is om de huid af te koelen.
Blozen is een onderdeel van sociaal gedrag, daarom kleuren we eigenlijk alleen rood op die delen van ons lichaam die mensen kunnen zien. Mannen worden, bijvoorbeeld, niet rood op de plek waar hun baard groeit. Als mensen je zien blozen, weten ze waarschijnlijk dat je je zorgen maakt over hun reactie. Of je nu iets onnozels hebt gedaan of een beetje onzeker bent, als mensen je rood zien worden, zullen ze je minder snel veroordelen omdat ze meer met je meevoelen.
Als we blozen denken we vaak dat het niet hoort en schamen we ons nog meer, wat het alleen maar erger maakt. Het is beter om het verkleuren te accepteren dan er tegen te vechten. Want als je je er niet druk over maakt, is de kans kleiner dat je gaat blozen.
Een andere manier om minder vaak te blozen is door je minder aan te trekken van wat andere mensen van je denken. Concentreer je op je taak en de boodschap die je wilt overbrengen, negeer de blos die zich over je gezicht verspreidt (makkelijker gezegd dan gedaan, dat weten we).
Ten slotte is het belangrijk dat we allemaal beginnen met blozen te normaliseren en het in perspectief te plaatsen: iedereen bloost wel eens, zelfs de meest zelfverzekerde en assertieve mensen. Blozen zou niet als een negatieve eigenschap moeten worden beschouwd. Want als iedereen het doet en het laat zien dat je ergens om geeft, hoe kan het dan verkeerd zijn?